Donderdag 8 juni

Vandaag was een normale dag op het project. Lesgegeven in het alfabet en het ABC-lied gezongen. In de voormiddag zijn we met alle kinderen naar het speeltuintje geweest. Bijna alle kinderen op de schommel getild en geduwd (terwijl de huismoeder maar zaten). Daarna was de lunch al bijna klaar dus kon ik gelijk de handjes van de kinderen wassen. Eten uitgedeeld, afgewassen en de kindjes weer omgekleed. En toen was het alweer tijd om te gaan!

Vanavond hebben we burgers gegeten, daarna nog snel even afgewassen. Het is de laatste avond van Esther, morgen vertrekt ze weer naar Nederland. We hebben Bao gespeeld, drie keer verloren, maar daar gaat verandering in komen! Voor de rest van de avond hebben we nog gechilld en veel gelachen (vooral Diana, die had de slappe lach om 'idiote dingen'). Om 10 uur was het wel tijd om naar bed te gaan!

Vrijdag 9 juni

Vandaag staat er schminken op het programma! Ik ben benieuwd hoe dat eraan toe zal gaan en of de huismoeders de kindjes nog een beetje in toom kunnen houden. We willen gaan beginnen en ik heb een paar keer aan Stella gevraagd of ze ervoor wil zorgen dat er twee rijen (een voor Mandy, een voor mij) worden gemaakt. Van een afstand riep ze dat de kinderen dat moesten doen. Maar natuurlijk, na 2 seconden ontstond er weer chaos en waren de kinderen aan het voorkruipen en elkaar aan het wegduwen. Zo kan er natuurlijk niet geschminkt worden. Terwijl er een complete chaos voor ons was, we op geen fatsoenlijke manier konden schminken en er kinderen op de grond vielen omdat ze werden omgeduwd was het enige wat de huismoeders deden er een beetje naar zitten kijken. Ik vond dit superfrustrerend en ben boos naar ze toe gelopen om te vragen of ze er iets aan konden doen. Uiteindelijk konden we naast Stella op het bankje zitten en zou zij ze rustig houden. Dit was gelukkig een goede oplossing en er kon eindelijk geschminkt worden! De kindjes konden kiezen uit clowns, vlinders, prinsessen, piraten, leeuwen en nog meer. Hoewel ik nog nooit geschminkt had en het met half gesmolten schminkstiften best moeilijk gaat, waren de resultaten best leuk!

Twee uur later was het alweer tijd voor de lunch dus vandaag niet geholpen met koken. Wel de kinderen weer omgekleed en daarna was het tijd om te gaan. Eenmaal thuis aangekomen is er geen stroom. Dit is de langste powercut die ik hier gehad heb (zo'n 4,5 uur, nog steeds niet superlang). Op het gastoestel hebben we maar een eitje gebakken. 'S avonds met z'n allen gechilld en daarna richting bed.

Zaterdag 10 juni

Het is weekend! Mijn laatste weekend hier :(. Om 10:00 vertrekken we richting old town om nog een keer naar de stoffenmarkt te gaan. Zodra je de brug over gaat, voel je je echt een stuk minder veilig. Ook vinden de meesten het echt niet oké als je hier foto's maakt. Ik probeerde een foto te maken van de rivier waarin mensen zich zaten te wassen, maar dat werd opgemerkt en ze begonnen allemaal naar me te schreeuwen. Ik heb hem maar snel weggedaan.

Na de stoffenmarkt gingen we voor de laatste keer lunchen bij Capuccino's en daarna zijn we nog gaan zwemmen. 'S avonds niet echt iets spannends gedaan.

Zondag 11 juni

Vandaag gaan Amber, Astrid en Mandy de Nhkoma Mountain beklimmen en hebben Karlien, Diana en ik besloten om te gaan wandelen bij de Kumbali Lodge. Met de taxi rijden we erheen en rijden we ook langs het huis van de president van Malawi met daaromheen allemaal dure villa's. Honderd meter verderop rijden we door een armoedige village met kleine, onafgemaakte huisjes. Weer honderd meter verderop zijn we aangekomen bij de Kumbali Lodge. Zo te zien is dit juist weer een heel duur en luxe resort. Het ziet er wel heel mooi en tropisch uit.

We vragen aan een meneer van de receptie waar de wandelroutes zijn en hij legt uit hoe de routes gaan. Na 5 minuten zijn we het alweer vergeten, maar gelukkig hebben we Boyson(?) (een hond) nog, die met ons mee gaat lopen.

Ik denk dat we ongeveer 10 kilometer hebben gelopen door een echt Afrikaans landschap. Met van die hoge platte bomen, droge struiken en hier en daar een zwarte plek waar afval is verbrand. Het was een leuke wandeling! Om 13:00 ongeveer kwamen we weer aan bij de lodge en hebben we daar nog wat gedronken en gegeten. Daarna nog even bij een winkeltje daar en op de boerderij gekeken en toen weer op naar ons huis.

'S avonds zijn we nog (voor de laatste keer :() naar Four Seasons geweest. Lekker gegeten en een potje geëzeld. Was weer heel leuk! Niet te laat naar huis gegaan want: morgen de laatste (echte) werkdag!

Maandag 12 juni

Vandaag mijn laatste werkdag op Adziwa. Mandy en ik hadden kleurplaten en klei meegenomen. Vooral de klei vonden de kinderen erg interessant.

'S middags geholpen in de keuken door groente te plukken en te wassen, water te halen, groente te snijden en Mzima te koken. De lunch maken duurde deze keer erg lang dus na de lunch was er geen tijd meer om te helpen met afwassen en de kindjes om te kleden. Onderweg nog even boodschappen gedaan en daarna op naar huus.

Het is Karliens laatste avond dus zij mag bepalen of (en wat) we nog iets leuks gaan doen vanavond. Het werd het Grote Safarispel jeuj! Deze keer hadden we wel eerlijke teams en hebben Karlien, Amber en ik gewonnen! Na het spel was het laat genoeg om te gaan slapen.

Dinsdag 13 juni

Vanochtend eerst afscheid genomen van mijn roomie Karlien en daarna richting Kauma (wijk van mijn project). Vandaag is mijn afscheid bij Adziwa en de laatste sportdag bij Lilongwe Youth Organisation. Om 08:00 komen we aan bij Adziwa, daar heb ik eerst een evaluatiegesprek met de projectleider James. Daarna was (bijna) het afscheid met de kindjes. Ik mocht nog één keer lesgeven in het ABC! Toen de les voorbij was ging iedereen in een grote cirkel staan en hebben ze een paar liedjes voor me gezongen. Ook kreeg ik van Hunter en Brenda (kinderen) een certificaat (names Doingoood) en van de huismoeders een zelfgemaakte spatel en opscheplepel. Superlief! Daarna kon het echte afscheid nemen beginnen en heb ik zo veel mogelijk kindjes nog een dikke knuffel gegeven. Toen we wegreden kwamen ze me uitzwaaien, ik zal ze missen!

Om 10:00 kwamen we aan bij Lilongwe Youth Organisation. Ook daar is helemaal een afscheid voor mij geregeld. In een klaslokaal worden zo veel mogelijk kinderen gepropt en wij (Roos, Maartje, Mandy en ik) mochten vooraan zitten. Er werd voor me gezongen en de directeur heeft me nog bedankt. Daarna mocht ik zelf nog speechen (waar ik heel goed in ben, niet dus). Ik heb het zo kort mogelijk proberen te houden. Ik voel me echt vereerd dat ze dit allemaal voor mij doen.

Na de 'afscheidceremonie' konden we beginnen met de sportdag. Ik mocht (omdat het de laatste keer is) weer in het midden van de cirkel de warming-up voordoen. Daarna hebben we met een grote groep flessenvoetbal (twee teams) gedaan. Dit was heel zwaar in de felle zon maar wel superleuk! Vooral Vincent (leraar) was ongelooflijk fanatiek en heeft de bal niet één keer afgespeeld!

Na de sportdag zijn we naar huis gegaan en heb ik die middag nog lekker even buiten gerelaxed. 'S avonds zijn we uit eten geweest want het is dinsdag en omdat het mijn laatste keer is mocht ik kiezen waar. Ik koos voor Mamma Mia's, waar ze hele lekkere pizza's hebben. Na het eten afscheid genomen van Maartje en Roos en toen richting huis en op naar bed.

Woensdag 14 juni

Mijn laatste volle dag in Malawi is aangebroken. Ik ben vandaag vrij om mijn koffers vast in te pakken en me verder klaar te maken voor vertrek. 'S ochtends heb ik mijn laatste wasje gedraaid en daarna voor een groot deel mijn koffer ingepakt. 'S middags ben ik nog naar de stad geweest om nog wat boodschappen te doen voor de vlucht. Daarna voor de allerlaatste keer over de souveniermarkt gegaan, want ik moet wel mijn kwacha's op hebben natuurlijk anders heb ik er niks meer aan! Nog een allerlaatste ijsje gegeten en daarna naar de Airtel (provider hier) shop gegaan want mijn internet werkt op de een of andere manier niet. Blijkbaar is er een probleem met mijn simkaart en er wordt beloofd dat ik vanavond gebeld word om het op te lossen (maar ik betwijfel of ze dat echt gaan doen, uiteindelijk dus niet).

Onderweg naar de groentemarkt kom ik Mike en zijn vriend Respect nog tegen. Ze zijn net hun schilderijen aan Mandy aan het showen. Van mijn 'friends' afscheid genomen en voor de laatste keer groente gehaald bij Peter. Toen we naar huis liepen nog afscheid genomen van Peanutman (Bester) en zijn 'zoon'. Ze zeiden dat we elkaar weer zullen zien, 'in heaven'.

Eenmaal thuis heb ik Diana nog geholpen met pasta koken en 's avonds eigenlijk niet zo heel veel gedaan. Mijn huisgenoten zeggen dat ik een uur lang heb liggen slapen op de bank maar volgens mij overdrijven ze een beetje. Uiteindelijk leek het me toch een beter idee om mijn laatste nacht in bed door te brengen in plaats van op de bank.

Donderdag 15 juni

Het is zover. Na 7 weken ga ik weer naar huis. Om 06:15 opgestaan om nog te ontbijten met mijn huisgenoten en ze dag te kunnen zeggen. Daarna heb ik me helemaal klaargemaakt voor vertrek en nog een begin aan deze blog gemaakt (hoewel ik hem denk ik in Kenia afmaak).

Afscheid genomen van de guards en Lucia (de huishoudster) en toen kwam Rachid me om 12:30 halen. Een klein uurtje later ben ik weer op de plek waar het 7 weken geleden begon, het (ontzettend kleine) vliegveld van Lilongwe. Het systeem werkte niet helemaal mee met inchecken maar na een klein halfuurtje is dat gelukt en kon ik door naar de douane. Daar ondervind ik ook weer een probleem. Blijkbaar zou ik mijn visum hebben moeten verlengen in Malawi maar dat heb ik niet gedaan dus moet ik een boete (5000 kwacha, dus valt mee) betalen. Probleempje is dat ik maar 2000 kwacha op zak heb en dus eerst nog naar de bank moet om dollars naar kwacha te wisselen. Uiteindelijk is het allemaal gelukt gelukkig en kon ik naar de gate. Er is hier maar één gate dus lang zoeken was het niet. Daar een uurtje gewacht en daarna konden we beginnen met boarden. De vlucht naar Kenia verliep goed en snel!

Op dit moment is het bijna 22:00 (Keniase tijd, dus een uur later) en zit ik naast de gate waar ik zo ga boarden. Ik heb heel veel zin om mijn familie weer te zien, maar vind het toch ook best jammer dat ik weg ga en hoop niet dat alles in Nederland gelijk weer zo normaal is.

Ik ben ongelooflijk blij dat ik deze reis heb gemaakt, het was er een om nooit te vergeten. Zo veel leuke momenten gehad op het project, in de stad, in huis. Ik ben heel dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken.

Het land, de andere cultuur, de kindjes, de mensen, de gezelligheid in huis: wat ga ik dat missen. Maar goed, het is een mooie tijd om naar huis te gaan. Ik heb het gevoel dat ik op mijn project klaar ben en het land, of in ieder geval Lilongwe, nu ook wel ken.

Misschien niet in Malawi, maar in Afrika kom ik sowieso terug! Dat weet ik zeker!

Zikomo kwambiri (heel erg bedankt) dat jullie nog steeds deze blog lezen, vind ik superleuk! En voor sommigen: tionana mawa! (tot morgen!)

PS: deze blog is een dag later geplaatst omdat ik pas weer internet (ho nee, wifi maarliefst!) heb als ik thuis ben.

Groetjes vanuit Nairobi, Kenia!

Carlijn