Maandag 22 mei

Vanmorgen zijn we weer begonnen met een les voor de kinderen. We hebben de delen van het lichaam herhaald en dat gaat al best goed. Ook door het liedje 'hoofd, schouders, knie en teen' steken de kindjes veel op! Na een halfuurtje is de concentratie zo goed als weg en is het 'time for a wiwi' (denk dat jullie wel weten wat ik bedoel) en gaan ze met zijn allen naar het 'toiletgebouw'. Na deze korte pauze heb ik samen met de oudste kinderen geoefend hoe je de cijfers schrijft. Daarna was het tijd voor de 10 o'clock break en kwamen de kids weer naar me toe met hun rugzakjes zodat ik de snacks voor ze eruit kon halen.

Het is maandag en dat betekent kleurdag! Deze keer had ik geen kleurplaten maar gewoon lege blaadjes en hebben ze geprobeerd een appel te tekenen. De oudere kinderen hebben ook de letters A-D proberen te schrijven. Na het kleuren geholpen met koken, water halen en eten uitdelen en daarna was het al gauw half 2. Vandaag ga ik vroeger weg omdat ik samen met Karlien en Esther naar het naaiatelier ga om kleding te laten maken van de stofjes die we gekocht hebben. Om 3 uur afgesproken bij de fietstaxi's en een fietstaxi naar het naaiatelier genomen. Het naaiatelier bevindt zich in een armoedige village met hobbelige zandwegen die ons naar de bestemming leiden. Van alle kanten hoor je 'Mzungu!' want die zien ze hier niet zo vaak. Eenmaal aangekomen gaan we bij een klein en donker huisje naar binnen waar we warm worden begroet door de weduwen die hier bij elkaar zitten. We hebben de maten op laten meten en het zou woensdag al klaar zijn. Met best veel verschillende stofjes en drie personen ben ik benieuwd of ze nog weten van welke stof wat moet worden gemaakt, maar we zien woensdag wel of alles is gelukt! Met de fietstaxi en de minibus weer terug naar huis. Daar was de avond kort want morgen weer een nieuwe werkdag!

Dinsdag 23 mei

Vanmorgen hebben Chimemwe en ik de dagen van de week met de kids geoefend. Dit vinden ze nog heel moeilijk dus vergt wat meer oefening. Ze leren dit hier trouwens door een heel hard een zinnetje te roepen. Het gaat zo: 'How many days make a week?' 'Seven days make a week! Sunday, Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday and Saturday!'

Ik heb vandaag mijn ukulele meegenomen en toen ze zagen dat ik hem uit m'n tas pakte, kwamen ze allemaal aangerend en om me heen staan en toen ik begon te spelen begonnen ze vrolijk te dansen! Het was superleuk om te zien! Even later waren de huismoeders de controle kwijt en begonnen ze aan de knopjes te draaien en wilden ze hem allemaal even vasthouden. Het was een complete chaos maar uiteindelijk hebben de meesten een paar keer gestrumd (snaren aanslaan). Ook heb ik er een paar het liedje 'The weels of the bus' geleerd. Het was een leuke bezigheid en ik ga hem zeker vaker meenemen!

'S middags is eigenlijk een beetje routine geworden. Helpen met koken, eten uitdelen, afwassen en de kindjes omkleden en dan is het al snel tijd om te gaan. Deze keer kwam er ook een moeder om haar baby op te halen. Ze wou dat ik haar baby vasthield zodat ze een foto kon maken van een Mzungu en haar baby.

Toen ik terugliep naar de plaats waar ik een minibusje richting town zou nemen, kwam er een grote groep mensen aan. Een man legde me uit dat er iemand was overleden en bijna iedereen uit de village meeloopt om de kist naar de begraafplaats te brengen. Er werd aangrijpend en luid gezongen, het was best heftig om te zien.

Toen ik in town was ben ik nog even langs de fruit market geweest om fruit te halen en daarna vond ik dat ik wel een ijsje had verdiend. Ik zat op het terras en ineens kwamen Mike en zijn vriend erbij zitten. Mike heeft zich aan zijn woord gehouden want hij had zijn present voor mij mee! Twee armbandjes had hij voor me gemaakt, een zwarte die hij moest voorstellen en een witte die ik moest voorstellen. Superaardig en ik had niet gedacht dat hij er zelf mee zou komen. Daarna vroeg hij m'n nummer nog maar ik heb hem vriendelijk afgewezen :). We hebben samen nog ukulele gespeeld en daarna was het tijd om te gaan want het begon al te schemeren.

'S avonds zijn we uit eten geweest en heb ik een sizzling chicken (ze houden hier van sizzling food) gegeten, erg lekker!

Woensdag 24 mei

Vandaag heb ik een korte dag op Adziwa want om half 11 komt Roos en gaan we naar Lilongwe Youth Organisation om weer een sportdag te organiseren. 'S ochtends les gegeven in de cijfers en ze geholpen met het schrijven daarvan.

Na alle rugzakjes tijdens de 10 uur break te hebben uitgepakt was het tijd om richting Lilongwe Youth Organisation te lopen. De kinderen hebben superveel zin in de sportdag en willen allemaal iets meenemen naar het 'veld'. Er zijn vandaag veel kinderen, ongeveer 100 en deze keer zou ik de warming-up voordoen. In een grote kring hebben we rek- en strekoefeningen gedaan, gesprongen en push- en sit-ups gedaan. Daarna werd de groep verdeeld in twee. Bij de grote groep organiseerde ik een variant van tikkertje, waarbij de getikte spelers met de benen wijd moesten staan of op de hurken moesten zitten. De niet-getikte spelers konden hen bevrijden door door hun benen te kruipen of over de 'bok' te springen. Toen het eenmaal goed ging, hebben Geoffrey (leraar) en ik ook nog meegedaan. Na het tikkertje heb ik met de andere groep nog even trefbal gespeeld en daarna was het alweer afgelopen.

Teruggelopen naar de school en buiten naast de school zaten een paar vrouwen traditionele hapjes zoals samosa's (een soort driehoekige loempia met aardappel) en rijst met een gefrituurd laagje erover te verkopen. Het was een beetje de 'kantine' van de school. Een hapje kostte 20 kwacha (2,6 cent) dus dat is niks, en ze waren heel lekker!

Het is vandaag woensdag, en dat betekent dat onze kleding vandaag klaar zou zijn! Omdat ik met de sportdag altijd wat vroeger vrij ben, ga ik alleen richting het naaiatelier. Daar aangekomen kreeg ik weer een warm welkom en liet Mary (oprichter van het atelier) me de resultaten zien. Het bleek dat (wat we een klein beetje verwacht hadden) niet alles van de juiste stofjes gemaakt zijn en sommige nog niet af waren. Ik besluit morgen of vrijdag terug te komen en ga richting huis. Vandaag is er een nieuwe vrijwilliger, Amber, aangekomen dus daar hebben we 's avonds even kennis mee gemaakt en we hebben nog het Grote Safarispel gespeeld!

Donderdag 25 mei

Vandaag was het een normale dag. Vanochtend heb ik met de kindjes de dagen van de week herhaald en zijn we naar het speeltuintje geweest. Vanmiddag geholpen met koken en eten uitdelen. Ik heb vandaag voor het eerst Msima geproefd! Ik kreeg een grote stomp met wat chinese bladeren en wat gehakt. Msima smaakt eigenlijk nergens naar maar je wordt er binnen no time heel vol van. Het was moeilijk om alles naar binnen te krijgen maar, zoals Stella zei, ben ik nu wel een echte Malawiaan! Na het eten geholpen met afwassen en de kindjes aankleden en toen was het weer tijd om te gaan.

'S avonds spaghetti gegeten en nog even gechilld en toen maar weer op naar bed, bijna weekend!

Vrijdag 26 mei

Vanochtend kwam ik aan en waren er al wat kinderen aan het oefenen om de cijfers te schrijven. Daar heb ik ze individueel even mee geholpen en we hebben ook het tellen geoefend. Daarna heb ik weer met de kleinsten de dagen van de week geoefend. Na de les hebben we een spelletje gedaan. Ik had een bal meegenomen en de kinderen stonden in een grote cirkel met de benen wijd. Ze moesten proberen de bal door de benen van de ander te rollen. Dit is ongeveer twee keer goed gegaan en daarna konden ze het niet meer laten om de bal te pakken en ermee weg te rennen, maar goed, dat vonden ze ook leuk en daar gaat het om!

Vandaag ga ik samen met Esther en Karlien weer naar het naaiatelier om de spullen op te halen dus ik ga iets eerder weg. Toen ik langs de Fruit Market naar Car Park liep kwam ik een jongen tegen (ben de naam vergeten) die er altijd staat en ik wel eens een praatje mee gemaakt heb. Deze keer vroeg hij of ik samen met hem Msima wou eten en toen ik hem afwees zei hij dat hij iets belangrijks moest vertellen. Hij liep een stukje mee en zei: 'I'm gonna be very open, marry me'. Ik schoot een beetje in de lach, heb hem gezegd dat ik hem heel aardig vind maar niet met hem wil trouwen (sindsdien niks meer van hem gehoord).

Eenmaal thuis aangekomen was Mandy, de nieuwe vrijwilliger, er ook. 'S avonds hebben we pannekoeken, gemaakt door onze kok Diana, gegeten! Ze waren superlekker. Na het eten hebben we nog met z'n allen gechilld.

Zaterdag 27 mei

Het is weekend en het laatste weekend van de maand en dat betekent Farmers Market! Met de minibus naar town en vanuit daar een ander busje naar de markt genomen. Van tevoren hadden we berekend hoeveel dat ongeveer zou kosten. Het is best dicht bij town dus 150 kwacha zou genoeg moeten zijn, hoewel, daar dacht de 'conducteur' anders over. Op de plaats waar we eruit moesten heeft Esther nog een discussie met hem gehad want ze moest nog geld terugkrijgen. Ondertussen zaten Amber en ik nog in het busje zodat hij niet weg zou rijden... dachten we. Dat deed hij dus wel. Het zweet brak ons uit en we dachten dat we bijna ontvoerd zouden worden. We riepen (een beetje.. nee erg wanhopig) dat ie moest stoppen. Na 100 meter luisterde hij gelukkig en konden we weer normaal ademhalen.

De Farmers Market is een kleine markt met souveniers en voedsel en er komen relatief veel Westerlingen op af. Na 3 rondjes over de markt en een cola besloten we om weer naar de stad te gaan want we zouden nog naar de fruit market en de souveniersmarkt gaan. Daarna hebben we lekker gelunched (toast met kaas en tomaat) en gedronken (2 large milkshakes) bij Capuccino's.

Thuis nog even buiten gezeten en geholpen met eten koken. Ik heb onderhand ook een nieuwe bijnaam gekregen. Omdat ik nog steeds de jongste ben, op 2 dagen van Amber na :(, en Esther Carlijn en Karlien steeds door elkaar haalt, heet ik vanaf nu 'Guppie'. Ohja en Diana noemt me ook vaak 'ding', ook een leuke. Vanavond is iedereen in een melige bui en hebben we driestemmig het bananenlied gezongen.

Zondag 28 mei

Vandaag lekker tot kwart over 7 in bed gelegen! We hebben vandaag een relaxdagje, het plan is om naar het zwembad en vanavond naar de jazzavond bij Four Seasons te gaan.

Om 10 uur vertrokken en om 3 uur weer teruggegaan. Ik heb hard gewerkt aan mijn bruine kleurtje (deze keer niet rood!) en mijn huisgenoten zeggen dat je het al een beetje kunt zien!

Vanavond lekker eten en chillen bij Four Seasons en morgen weer naar het project. Ik ben van plan om ze de vormen in het Engels te leren en ook te laten tekenen, we zullen zien hoe dat gaat!

Het is 16:26 terwijl ik deze zin schrijf en ik ben blij dat deze blog weer bijna af is. Het kost me moeite en tijd om te schrijven maar dan hebben jullie, en ik later, ook wat!

Hoewel het de eerste weken aftellen wanneer ik weer naar huis mocht was, begint het nu steeds meer aftellen wanneer ik hier weg moet te worden. Het is heel gezellig in het huis en dat is superleuk.

Ik vind het heel leuk dat jullie dit nog steeds lezen en bedankt voor al jullie reacties. Ik zie vaak heel laat pas dat er ook vragen worden gesteld en het internet werkt vaak ook niet mee maar ik zal ze allemaal beantwoorden als ik thuiskom! Voor nu geniet van het warme weer in Nederland en tot snel!

PS: Esther was erg teleurgesteld dat ik in de vorige blog niet had gezet hoe leuk en lief ze wel niet is, dus bij deze. (Ze is erg vol van zichzelf) ;)

Tot de volgende keer maar weer!

Carlijn